هشدارهای ضدجاسوسی- قسمت اول
هشدارهای ضدجاسوسی- قسمت اول
به نام خدا بیار باده و اول به دست حافظ ده به شرط آن که زمجلس سخن به در نرود مقدمه: سازمان های اطلاعاتی با استفاده از شیوه ها و شگردهای نوین سعی در کسب اطلاعات محرمانه در ابعاد مختلف را داشته و از آن در راستای ضربه زدن به کشور بهره برداری می نمایند. علیرغم پیشرفت های گوناگون و خیره کننده ای که در ابزار و ادوات جاسوسی بدست آمده ، سرویس های اطلاعاتی بر این باورند که نیروی انسانی مطمئن ترین و کارآمدترین سرمایه برای دستیابی به اطلاعات پنهان می باشد. لذا به حیله های گوناگون سعی در نزدیک شدن به نخبگان ، متخصصین و عناصر علمی و دانشگاهی کشور را داشته و نسبت به جذب و جاسوس کردن آنها اقدام می نمایند. در این میان افرادی که مستقیم یا غیر مستقیم ، بالفعل یا بالقوه از قابلیت و میزان دسترسی بالایی در پروژه های استراتژیک و محیط های تحقیقاتی و علمی برخوردارند مورد نظر سازمان های جاسوسی قرار گرفته و توسط آنها با پوشش های مختلف و به ظاهر عادی شکار می شوند. شکارگاه ها یا کمین گاه های جاسوسی جاسوسان در عملیات جمع آوری اطلاعات ، از هر امکانی بهره برداری می نمایند که مهم ترین آنها عبارتنداز: ۱- دیپلمات ها ۲- شرکت های خارجی ۳- کارشناسان خارجی ۴- توریست ها و مسافران زیارتی و سیاحتی و درمانی ۵- تردد در مرزها ۶- تحقیق، تحصیل و مطالعات علمی و پژوهشی ۷- هیئت های علمی و فنی و صنعتی و تجاری ۸- همایش ها و مذاکرات موضوعی ۹- سفرها و مأموریت های خارج از کشور ۱۰- دوره های آموزشی و تبادل علمی و فنی ۱۱- شکار متقاضیان ویزا و اقامت در کشور های غربی با پوشش مصاحبه. خطر سازمان های اطلاعاتی فقط عملیات جاسوسی و جمع آوری اخبار و اطلاعات نیست بلکه نفوذ و تأثیر گذاری در فرآیند تصمیم گیری و مسائل اجرایی کشور از دیگر برنامه ها و نیازمندی آنها می باشد.
سازمان های جاسوسی می خواهند: الف- اطلاعات و اخبار مورد نیاز خود را جمع آوری کنند. ب- نقاط ضعف کشور را شناسایی و آنها را تشدید نمایند. ت- نقاط قوت کشور را شناسایی و آنها را تضعیف نمایند. ث- در توانایی ها و مقدورات ما نفوذ و آنها را مورد تهاجم قرار دهند. ج- انگیزه های ملی، میهنی و ارزشی ما را تخریب نمایند
اخبار مرتبط
ارسال نظر براي اين مطلب مسدود شده است.