گپ و گفتی با مدیر عامل شرکت صنایع غذایی کلثوم کاملیا میناب/ما در هرمزگان محروم نیستیم محروممان کردند

مصاحبه خواندنی با مدیر صنایع غذایی کلثوم و کاملیا میناب

ما در هرمزگان محروم نیستیم محروممان کردند

ابتدا مختصری درباره صنایع غذایی کلثوم کاملیا

کارخانه صنایع غذایی کلثوم کاملیا با هدف حمایت بخش کشاورزی و تولید و بسته بندی مواد غذایی فعالیت خود را آغاز نمود و با توان و بهره گیری از نیروهای مجرب و متخصصی و ماشین آلات بروز توانسته بسیاری از خواسته¬ ها و نیاز مشتریان خود را برآورده سازد و محصولات متنوعی تولید نماید که توان رقابت با محصولات مشابه داخلی و خارجی را داشته باشد.
این مجموعه محصولاتش را با نامهای تجاری کلثوم – کاملیا تولید می نماید و مجموعه ای به وجود آورده تا ضمن احترام به حقوق مصرف کننده و ارتقاء سطح کیفی کالاهایش محصولاتی با طعم¬ های مناسب با دائقه ایرانی و برند ایرانی تولید نماید.
شرکت تولیدی کلثوم کاملیا ادویه های مختلف از جمله ادویه کاری مخصوص، زردچوبه، فلفل قرمز، فلفل سیا، فلفل سفید و زرد ، هل سیاه، لیمو عمانی، نمک تصفیه شده ید دار، جوزهندی ، زیره سبز و شاه زیره ، دارچین زرد و سیاه، یشم هندی و تاج گل هندی پودر نارگیل کنجد بو داده در انواع بسته بندی متنوع و زیبا (پودری و غیر پودری) به سفارش مشتری به صورت فله و بسته بندی جزئی و عمده عرضه میکند.
مکران لطفا خودتان معرفی کنید:
رقیه ذاکری با تحصیلات راهنمایی متولد میناب مدیر صنایع غذایی کلثوم کاملیا
مکران : از کجا شروع کردید؟ ایده ای اولیه تولید ترشی انبه چگونه به ذهنتان خطور کرد؟ تولید اولیه تان چقدر بود؟
خانم ذاکری : من از سال ۷۹ به صورت خانگی کار تولید ترشی انبه شروع کردم در ابتدا ۱۰ کیلو تولید کردم و با پشتکار و همکاری خانواده ام علی الخصوص مادرم توانستیم تولید خانگی ترشی انبه با به کار گیری ۳۵ کارگر به ۱۰٫۰۰۰کیلو برسانیم و با توجه به توسعه کار و بازار خرید محصول تولیدی همچنین وجود انبه فراوان در شهرستان میناب تصمیم گرفتم که تولید ترشی انبه در مقیاس کارگاهی و احداث کارخانه پیگیری کنم بنابراین از سال ۸۵ یا سرمایه اولیه و شخصی خودم کارخانه تولید و بسته بندی ترشی انبه با نام کلثوم و کاملیا احداث کردم با توکل به خدا و پشتکار خودم و همراهی خانواده ام با استخدام ۵۰ نفر کارگر شروع به تولید ترشی انبه با برند کلثوم و کاملیا در شهرستان میناب کنم ….
ایده اولیه تولید ترشی انبه از جایی در ذهنم جرقه زده شد که من سختیهای کار در روستا را از نزدیک لمس می کردم خوب یادم است با اینکه پدرم در باغ انبه زحمت می کشید اما چون صنایع تبدیلی و تولیدی در میناب نبود بازار خوبی هم برای این محصول نبود چیزی عاید کشاورزان نمی شد که من تصمیم گرفتم با تاسیس کارخانه ای تولید ترشی انبه در شهرستان میناب هم زمینه اشتغال تعداد زیادی از مردم اینجا فراهم می شود هم با تاسیس این کارخانه تبدیلی در کنار بازار تولید می توانیم خدمت بزرگی به کشاورزان زحمت کش اینجا بوجود آورم…..
امروز بعد از ۱۵ سال توانستم محصول تولیدی این کارخانه را جهانی کنم ،ترشی انبه کلثوم و کاملیا امروز به عنوان سوغات هرمزگان در ایران و خارج از ایران مشهور است و مشتریان خاص خودش در کشورهای حاشیه خلیج فارس و هنئوستان و سریلانکا دارد
مکران: آیا از تسهیلات بانکی هم برای توسعه کارتان استفاده کرده اید ؟ دولت در زمینه تولید ملی و اقتصاد مقاومتی به شما کمک های بلاعوض یا درازمدت داشته است؟
خانم ذاکری : ما وسوسه همین تسهیلات بانکی شدیم الان بانک کشاورزی پیگیر مصادره کارخانه ما است
به ما گفتن به شما برای توسعه کار و کسبتان تسهیلات با بهره کم پرداخت می شود ما هم وسوسه شدیم گفتیم کارخانه را بزرگتر می کنیم کارگر بیشتری استخدام می کنیم تولیدمان بیشتر می شود می توانیم صادرات داشته باشیم اما غافل از اینکه با دستان خودمان برای سرمایه ای که با دست خالی و زحمت شبانه روزی و همکاری خانواده و مردم کشاورز اینجا بدست آورده بودیم داریم شریک پیدا می کنیم…..
من برای گشایش کارم درخواست تسهیلات یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان دادم بیش از چند ماه دوندگی و هزینه یکصد میلیون تومان ….. و فراهم کردن تمام وثیقه های آن …با اینکه طرح ما بر اساس آن مبلغ ذکر شده بود دست آخر پانصد و چهل میلیون تومان به من پرداخت شد……… امروز هم همان تسهیلات پرداختی با دیر کرد ۴۰۰ درصدی از من مطالبه می شود…….
من به همه سرمایه گذارها تو صیه می کنم به هیچ دلیلی از منابع بانکی برای توسعه فعالیتشان استفاده نکنند چون این پول ربا است خیر و برکت از کسب و کار می برد و همه سرمایه انسان بر باد می دهد….
امروز اگر این کارخانه سر پا است ..کشاورزان ما را سر پا نگه داشته اند کشاورزان از ما حمایت می کنند آنها محصولات خود را به ما می دهند ما محصول انبه را تبدیل می کنیم می فروشیم بعد پول کشاورزان پرداخت می کنیم….
در ابتدایی شروع کارمان به ما گفتند تا ۱۵ سال معاف از مالیات هستید چون صنایع تبدیلی کشاورزی را اندازی کرده اید ولی از همان سال ۸۹ برای ما مالیات تعیین کرده اند امروز علاوه به بانک به دولت هم بابت مالیات بدهکار هستیم
اینجا استان هرمزگان مسولان فقط شعار می دهند …. تولید ملی اینجا یک شعار است…اقتصاد مقاومتی اینجا یک شعار است… اینجا کسی از تولید ملی و صنایع داخلی حمایت نمی کند اینجا تا دلت بخواهد سنگ اندازی است چرا ما در استان هرمزگان باید چهار سال بدویم ولی در شمال کشور ۲۴ ساعته مجوز صادر می شود…. مگه قوانین نباید همه جا یکسان باشد …راستی در اینجا چه می گذرد… اینجا ما فولاد داریم ، المینیوم داریم، نفت داریم، گاز داریم ، کشتی سازی داریم ، اسکله داریم دریا داریم چرا مردم ما چیزی ندارند…چرا امکانات ما با پایتخت برابر نیست چرا بچه های ما امکانات پایتخت ندارند عدالت اجتماعی که می گویند کجا است ….شما اگر بروید همین کشور عمان که از نظر منابع خیلی ضعیف است همان امکاناتی که تو پایتخت است در روستاها هم هست….. چرا کشور امارات که ۳۰ سال پیش از همین میناب آب خوردن می بردن امروز باید مردم ما برای گدایی بروند آنجا…. …
ما در استان هرمزگان بیش از ۸ گمرک داریم ولی اکثر گمرکات ما کارشناس ارزیاب نه برای صادرات دارند نه برای واردات…..خوب پس چرا گمرک زده اید …..چرا گمرکات در اختیار مردم نمی گذارید تا مردم هر چیز که تولید می کنند صادر کنند و هر چیز که نیاز دارند وارد کنند حرف از اقتصاد مقاومتی می زنید حرف از تولید ملی می زنید لطفا شعار ندهید ……چرا ما باید قاچاق کالا داشته باشیم…..ما در هیچ جایی دنبا چیزی به نام قاچاق کالا نداریم اما اینجا داریم …چرا با قوانین دست پا گیر جلوی تولید و صادرات می گیریم مگر نمی خواهیم اقتصاد برتر منطقه باشیم با این قوانین دست و پا گیر….
می گویند به کارت پیله وری جایزه صادراتی تعلق نمی گیرد….خوب یک مرز نشین با کدام سرمایه کارت تجاری بگیرد چرا مردمی که در این آب و هوای خشن زندگی می کنند مرزداری می کنند هر روز ی سنگ جلو پایش انداخته می شود تا کسب و کار نکند…
ما در استان هرمزگان محروم نیستیم ،محروممان کردند …….
ما با اینکه تولیداتمان غذایی است اما از صنایع دستی هم در کنار تولیداتمان استفاده می کنیم تا فرهنگمان هم به جاهای دیگر در کنار محصولاتمان صادر کنیم مثل تولید جهله پارچه ای برای نگهدری ادویات تولیدی صنایع غذایی کلثوم و کاملیا و استفاده از درپوش گلابتون دوزی شده که در حاشیه خلیج فارس خیلی مورد استقبال قرار می گیرید اما متاسفانه ما را در نمایشگاه صنایع دستی هرمزگان راه ندادن حتی حاضر نشدن دو متر جا برای معرفی محصولات که تولید دست بودند به ما بدهند مسولان ما متاسفانه تنگ نظر هستند انشاالله در دولت دوازدهم شاهد این تنگ نظری ها نباشیم
مکران: از بازار محصولتان و محصولاتی که تولید می کنید بگویید؟
ما توانسته ایم سه نوع سس انبه (تند ، ترش،شیرین ) و همچنین ترشی انبه (ترش ،شیرین، زعفرانی،چغاله ،طلایی ،انبه مخصوص ،انبه کامل ) تولید کنیم..
محصولات جدیدمان که آزمایشی تولید می شود شامل چیپس انبه –لواشک –انبه-پودر انبه است
سس انبه محصولی است که تنها در میناب تولید می شود و این محصول فقط خاص ایران است در هیچ جایی دنیا نداریم
ترشی ها تولیدی شرکت کلثوم و کاملیا در ایران و جهان بازار پسند است.
مکران : خانم ذاکری حرف آخر؟؟
من همیشه گفته ام با همه سخت گیری های که در زمینه سرمایه گذاری می شود با اینکه من از کشور عمان و هندوستان درخواست سرمایه گذاری داشتم ولی من وطنم کشورم شهرم دوست دارم اینجا تلاش می کنم برای مردمم اشتغال ایجاد می کنم تولید می کنم در کنار کشاورزان مهربان و زحمت کش مینابی و هرمزگانی و سیستان و بلوچستانی که محصول انبه خود را در راه تولید به شرکت ما می دهند حمایت می کنند….
من از دولت دوازدهم انتظار دارم به تولید و اشتغال اینجا توجه شود اگر دولت تسهیلات با بهره کم بدون قوانین دست و پا گیر در اختیار ما قرار دهد ما می توانیم بیش از پنج هزار شغل در صنایع تبدیلی محصولاتی که اینجا کشت می شود مثل خیار،گوجه،بادمجان، خرما ، لیمو ترش ایجاد کنیم …هم شعار اشتغالزایی دولت کمک می شود هم اینقدر کشاورزان ورشکست نمی شوند و زمینه صادرات هم بیشتر فراهم می شود…..
متاسفانه دشمن سرمایه ایرانی بانکها هستند دولت ابتدا باید قوانین بانکی اصلاح کند تا مردم ما سرمایه دار شوند…
تهیه گزارش دیمه کار