گفتوگو با چهره موفق دکتر فائزه محمودی از شهر نودژ
به گزارش مکران :دکتر فائزه محمودی چهره موفق شهر نودژ میباشد که در زیر مصاحبه این چهره موفق را مشاهده می کنید.
فائزه محمودی در یک نگاه
شهر: نودژ
تحصیلات و شغل پدر: کارشناسی شیمی آل، بازنشسته‌ی پالایشگاه
تحصیلات و شغل مادر: دیپلم، خانه‌دار
از کلاس هفتم به کانون آمد. در سال هفتم در کانون کهنوج بود و سپس به دلیل قبولی خواهرش در رشته‌ی پزشکی دانشگاه بم، به بم نقل مکان کردند.
چه شد که در سال نهم به فکر شرکت در آزمون تیزهوشان افتادی؟
ششم دبستان هم دوست داشتم وارد مدرسه‌ی تیزهوشان شوم؛ اما در شهر ما، نودژ، چنین مدرسه‌ای نبود. ششم دبستان در آزمون نمونه‌دولتی پذیرفته شدم؛ اما چون باید به کهنوج می‌رفتم، از این کار منصرف شدم و در شهر خودم ماندم. با قبولی خواهرم در رشته‌ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهر بم، چون در آن شهر مدرسه‌ی تیزهوشان هم وجود داشت، عزمم را جزم کردم تا در مدرسه‌ی تیزهوشان متوسطه‌ی دوم پذیرفته شوم و از امکانات موجود استفاده کنم.
از ابتدا خوب و عمیق درس می‌خواندم؛ اما از تابستانی که می‌خواستم وارد پایه‌ی نهم بشوم، مطالعه برای آزمون تیزهوشان را شروع کردم.
خواهر بزرگ‌ترم کانونی بود و در درس‌هایش موفق بود. این برای من انگیزه‌ای شد تا به آزمون‌های کانون علاقه‌مند شوم.
در خانه چه کسی وضعیت درسی‌ات را پیگیری می‌کند؟
از کودکی پدر و مادرم به درس اهمیت زیادی می‌دادند. مادرم برای‌مان کتاب می‌خرید و داستان می‌خواند. هر سال کتاب‌های یک پایه جلوتر را با ما کار می‌کرد و ما کتاب‌های سال بعد را پیش‌خوانی می‌کردیم. پدرم هم در بحث آموزش خیلی پیگیر و جدی هستند و برای من برنامه‌ریزی می‌کنند. مادرم هم دفتر برنامه‌ریزی مرا بررسی می‌کنند.
اهل رقابت هستی؟
قبلاً خیلی برایم اهمیت داشت؛ اما روزی خواهرم گفت بهتر است رقیبِ خودم باشم و بهترینِ خودم را ارائه بدهم. نیازی نیست نگرانِ شرایطم نسبت به دیگران باشم. من سعی می‌کنم به جای رقابت، از کسانی که بهتر از من عمل می‌کنند راهنمایی بگیرم و بیاموزم.
چه ویژگی خاصی داشتی که باعث شد رشته‌ی تجربی را انتخاب کنی؟
من به تحقیق و مطالعه، علاقه‌ی بسیاری داشتم. می‌خواستم در زمینه‌ای تحصیل کنم که در آن، بستری برای کشف یا تولید یک داروی جدید برای درمان بیماری‌ها وجود داشته باشد. من با این امید پا به رشته‌ی تجربی گذاشتم. به درس شیمی و آزمایش کردن هم علاقه‌مندم. البته خواهرم هم از سختی‌های رشته‌ی پزشکی برایم تعریف کرده است؛ ولی به رشته‌ی تجربی خیلی علاقه دارم.
چه‌قدر از درس خواندن فاطمه، انگیزه می‌گیری؟
من و خواهرم فاطمه یک اتاق مشترک داریم. وقتی می‌بینم او درس می‌خواند، من هم انگیزه‌ی درس خواندن پیدا می‌کنم. او برای آزمون علوم پایه روزانه بین پنج تا ده ساعت مطالعه می‌کرد و این خیلی بر تلاش من اثرگذار بود.
الگوی تو در زندگی چه کسی است؟
الگوی من خواهرم است. او در کارهایش پیوستگی و تداوم دارد. این ویژگی‌اش قابل تحسین است. او تا سالِ کنکور در نودژ درس خواند. عضو کانون شهر رودان بود. با این‌که به او می‌گفتند نمی‌تواند با امکاناتِ کم نتیجه بگیرد، ثابت کرد که می‌شود. بعد از قبولی‌اش همه از او راهنمایی می‌گرفتند.
گفتوگو با مادر فائزه:
شما چه روش تربیتی خاصی داشتید که باعث موفقیت بچه‌ها شده است؟
وقتی کودک بودند داستان‌های کتاب‌های فارسی اول دبستان و کتاب‌های متنوع دیگر را با آن‌ها کار می‌کردم. برای‌شان کتاب‌های نقاشی تهیه می‌کردم و زبان انگلیسی را در سطحی که بلد بودم به آن‌ها می‌آموختم. در دوران دبستان هر روز درس‌ها را با آن‌ها کار می‌کردم. مثلاً وقتی به درس چهار می‌رسیدند، برمی‌گشتم و کتاب‌ها را با آن‌ها مرور می‌کردم. من سعی می‌کنم با آن‌ها همراهی کنم و به همراه پدرشان شرایط را برای تحصیلشان فراهم می‌کنیم. پدرشان در درس‌های دبیرستان ازجمله شیمی به آن‌ها کمک می‌کند.
به نقل از خبرگزاری جنوب کرمان نودژ نیوز
ارسال نظر براي اين مطلب مسدود شده است.