کشف حجاب ، نافرمانی مدنی است یا عدم تمکن مالی

⭕ کشف حجاب ، نافرمانی مدنی است یا عدم تمکن مالی؟

✍️ خدامراد میرآبادی
۱۴۰۱/۱۲/۵

《 پیشاپیش از محضر شما خوانندگان محترم به دلیل اطاله ی کلام عذر خواهی می شود 》

? آن طور که از حکاکی سنگ نگاشته ها و متون تاریخی بازمانده از پیشینیان در ایران بر می آید، حتی قبل از ورود دین مبین اسلام به ایران ، ایرانیان به مسئله ی حجاب و عفاف و محاسن توجه ویژه ای داشتند .
به طوری که در حکاکی های تخت جمشید و تصویرگری های متون تاریخی قبل از اسلام ، بلااستثنا پادشاهان دارای ریش و زنان دارای حجاب و عفاف بوده اند و پس از ورود اسلام به ایران مسئله ی رعایت حجاب یکی از آموزه های موکد دین مبین اسلام بوده و زنان همچو مروارید در پوسته ی صدف گرانبها دانسته شده اند.

? طبیعی است که هیچ انسانی بلاتشبیه سراغ میوه های بدون پوست( پوشش) و پلاسیده نمی رود و معمولا حفاظ و چادر را روی ماشینهای نو‌ و چیزهای باارزش می کشند تا از گزند خط و خال و آفتاب زدگی و آسیب محفوظ بمانند .
در کشورهای اسلامی خصوصا” ایران ، مسئله ی حجاب و ترجیحا” چادر به عنوان حجاب برتر در ادوار مختلف بدون اکراه و اجبار از طرف زنان مورد استقبال قرار گرفته و زنان خود را ملزم به پوشش های متعارف می دانسته اند .

? اما اخیرا” با گسترش شبکه های اجتماعی و رسانه های فارسی زبان ماهواره ای چند نکته درباره ی حجاب در خور توجه است:
الف : پخش رایگان و ۲۴ ساعته ی شبکه های فارسی زبان ماهواره ای با موضوع ولنگاری و بی ثباتی در بنیان خانواده

ب: پخش برنامه های رایگان و متنوع فارسی برای ذائقه های مختلف از برنامه ی کودک تا ورزشی و آشپزی و خیاطی و مستند و … که مورد پسند هر تیپ و گروه سنی قرار می گیرد و در نهایت پس از وابستگی ، مخاطبان خود را به سمت و سوی ولنگاری و کشف حجاب و بی بندباری و تزلزل بنیان خانواده می کشاند.
حال آنکه این برنامه ها برای کشور خود پولی و کشورهای فارسی زبان، جمعیتی کمتر از چین و هند و …. دارند!

ج: معرفی مدلهای مختلف لباسهای مغایر با فرهنگ ایرانی – اسلامی و بمباران تبلیغاتی و در دسترس قرار گرفتن پوشش های ارزان و فاقد وجهه ی اسلامی – ایرانی و سعی بر غیر امروزی دانستن و تحجر گرایی نسل جوان و مقید و مذهبی در شبکه های اجتماعی و ماهواره ای

? از همه مهمتر آنچه به نظر نگارنده موجب کشف حجاب و عدم پوشش مناسب از سوی برخی از جوانان می شود از چند جنبه قابل بررسی است .

۱- جهل و ناآگاهی نسبت به انتخاب نوع لباس و انتخاب مدل آرایش و عدم توجه به خط نوشته های لاتین درج شده بر روی لباسهای دختران و پسران که بعضا” ترویج هرزگی و آیین شیطان پرستی است!

۲- عدم معرفی مدلهای شیک و ارزان و تبلیغات لازم مدلها و مدلینگهای مورد قبول جوامع ایرانی – اسلامی درست بر عکسِ آنچه جوامع غربی برای اهداف خود ترویج و دنبال می کنند.

۳- گرانی ، تورم و عدم حمایت از بنگاههای تولیدی لباسهای متداول و مرسوم عرف و آداب ایرانی – اسلامی مطابق آنچه که پیشینیان به آن افتخار می کرده اند!

? فرض بفرمائید در یک خانواده ی مقید و مذهبی پدر خانواده حقوقی زیر خط فقر و معادل حقوق کارگری – کارمندی داشته و دارای یک همسر و ۳ دختر بالغ باشد ، استحضار دارید که فقط برای تامین تنها چادر آنها باید مبالغ گزافی را هزینه نماید! بماند که مانتو و مقنعه و شلوار متعارف قطعا” هزینه ها را سرسام آورتر خواهد کرد !
از طرفی هیچ الگو و نظارتی بر بنگاههای تولیدی دوخت لباس وجود ندارد و معمولا الان به ندرت یک مانتویی در بازار می توان یافت که جلوی آن باز نباشد! و قطعا هر چه کوتاهتر باشد ، میزان پارچه ی مصرفی کمتر و قیمت ها پایین تر ! بماند که یک پروپاگاندای وسیع فکری ، روحی و روانی و اصطلاحا” روشنفکرانه پشت آن باشد !

? و در ادامه شاید یکی دیگر از عواملی که این روزها در خصوص حجاب می توان به آن اشاره کرد ، علاوه بر موارد فوق ، الگو پذیری از سلبریتی های خارج رو و شنیده نشدن حرف و خواسته های تیپ جوان و فاصله ی فکری و فاصله ی سنی بین جوامع هدف و جوامع تصمیم گیر باشد که باعث به وجود آمدن این ذهنیت در تیپ جوان می شود که کسی به خواسته های آنها توجهی ندارد و یا آنها دیده نمی شوند و یا سهمی در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها ندارند ! که در واقع تیپ جوان را به نوعی واکنش تحت عنوان نافرمانی مدنی و یا لجاجت وا می دارد بی آن که در ذات خود به آن احترامی قائل باشند ! همان طور که نوعی خجالت زدگی در بین عاملان و آمران به کشف حجاب دیده می شود که ناشی از عدم باور قلبی برخی از جوانان به آن است!
? بنا بر این با تصویب قانون و تحکم و گشت های متعدد و محروم سازی جوانان از خدمات اجتماعی، شاید بتوان در کوتاه مدت برخی از جوانان را متقاعد کرد ، اما در کل این یک امر فردی و باور پذیر باید باشد تا شخص بداند که حجاب یک مصونیت است نه یک محدودیت.

راهکارها و پیشنهادات:

۱- رعایت الگوی متعارف پوشش ایرانی – اسلامی در سریال ها و سینماها و مجلات و کتب و نشریات و ادارات خصوصی و دولتی و سازمانها و شرکت ها

۲- تخصیص یارانه های غیر پولی و غیر تورم زا نظیر اعطای پارچه های مانتویی و چادری و مقنعه و …

۳- سهیم کردن جوانان در کانون های تصمیم ساز و تصمیم گیر و شنیده شدن صدای آنها از طریق فعال کردن خانه های جوان و مشاوران جوان وزرا و مدیران و مسئولین

۴- مشوقهای باز دارنده از تقلیدهای کور کورانه ی پوشش جوامع غربی

۵- آگاهی بخشی به نسل جوان نسبت به آنچه که در بین طرفداران شیطان پرستی ترویج و تبلیغ و فرهنگ سازی می شود .

۶- تامین خواسته های شغلی، تحصیلی ، تزویجهای آسان و مسکن و خودرو بر اساس تئوری های قابل پذیرش جامعه شناختی و بر داشتن سنگ های پیش پای جوانان ناشی از تفسیر به رای قوانین و چم و خم و بوروکراسی اداری از طرف برخی از مسئولین و دستگاهها و متولیان امر

۷- احداث ، ترویج و رایگان بودن امکانات و سالنهای ورزشی ، تفریحی ، سیاحتی و اردویی برای جلوگیری از به ابتذال افتادن جوانان در پارتی های مختلط شبانه و گرفتار شدن در دام مواد مخدر و عدم حضور در کانون های ترویج و تبلیغ و فرهنگ سازی آداب و سنن جوامع غربی نظیر قلیان سراها و ….