یادداشتهای یک روزنامه نگار

پایگاه خبری تحلیلی مکران
یادداشت های یک روزنامه نگار
سیاه ؛ خاکستری !
به قلم : محمددیمه کار روزنامه نگار کهنوجی
( خواندن این مطلب برای افراد زیر ۱۸ سال هرگز توصیه نمی شود ! )
شهرخالی ، خیابان خالی ، کوچه خالی ، خانه خالی ، سفره خالی
بیمارستان خالی ، تخت خالی ، جیب مریض خالی ، پذیرش خالی ، اتاق عمل خالی
جیب خالی ، مغازه خالی ، یخچال خالی ، دیس میوه خالی
اداره خالی ، بودجه خالی ، حسابها خالی ، فیش خالی
مغازه خالی ، قفسه ها خالی ، حسابها خالی ، جیب ها خالی !
خزانه خالی ، جیب خالی ! ، حساب خالی ، بودجه خالی
جیب بابا خالی ، جیب مامان خالی ، جیب پسرک خالی ، جیب کارمند خالی ! .. جیب همه خالی !
جیب خالی ، شکم خالی ، سفره خالی ، یخچال خالی ، خانه خالی ! پز عالی !
در برهوت تنهایی شهر ، عاجز از این همه راه
………. و من در سنگلاخ ناجوانمردی ها باپای پیاده راه می روم !
هر “چاله ای” ، “چاره ای” به من آموخت !!!
ساکت نیستم
لبهایم هم نسوخته است
تنها
تمام من
تاول زده
از آشی که نخورده ام…!!!!!!!!!
، بااین احساس تلخ و
برای جلوگیری از “پس رفت” ، “پس باید رفت” . نقطه سرخط
روزگار عجیبیست…!!
این روزها انگار که
انسان ها به دست هم پیر میشوند…
نه به پای هم..!!
………. بالای شهر
………….. پایین شهر ..
عقربه های ساعت زنگ زده شهر در حوالی سه راه قلعه گنج سه ساعت عقب کشیده اند !

آدمها آنقدر زود عوض می شوند …
آنقدر زود که تو فرصت نمی کنی به ساعتت نگاهی بیندازی
و ببینی چند دقیقه بین دوستی ها تا دشمنی ها فاصله افتاده است …
اینها را که گفتم از طبیعت روزگار است و وجوددارد و شاید برای شما هم اتفاق بیفتد !
بگذریم …
آقا اجازه ! هرکجا که بروی خواهی نخواهی پ وجود دارد ! په نه په !
دست بالای دست و
دستی نیست تا

نگاه خسته مردمان شهر را نوازش کند

فانوسهای شهرخاکستری ، خاموش و مرده اند. نقطه سرخط . بازی تمام شد !
محمددیمه کار (روزنامه نگار)