با همدلی و سیاست‌گذاری هوشمند، آسیب‌های اجتماعی را مهار کنیم

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مکران؛ آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد، سقط جنین و خودکشی، از چالش‌های مهمی هستند که سلامت روانی، فرهنگی و اقتصادی جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این پدیده‌ها، اگرچه در ظاهر فردی‌اند، اما در واقع بازتابی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی‌اند که نیازمند توجه همه‌جانبه و سیاست‌گذاری دقیق هستند. دولت‌ها در سراسر جهان با این آسیب‌ها مواجه‌اند و در ایران نیز، تلاش‌های گسترده‌ای برای مقابله با این بحران‌ها در جریان است.

در سال‌های اخیر، دولت با گسترش مراکز درمان اعتیاد، راه‌اندازی کمپ‌های بازتوانی، حمایت از خانواده‌های آسیب‌دیده و تقویت نهادهای مشاوره‌ای، گام‌های مؤثری در مسیر کاهش آسیب‌های اجتماعی برداشته است. همچنین با اصلاح برخی قوانین مرتبط با سلامت روان، حمایت از زنان و جوانان، و توسعه خدمات بهزیستی، زمینه‌ای برای کاهش فشارهای روانی و اجتماعی فراهم شده است. این اقدامات، هرچند نیازمند تقویت و استمرار هستند، اما نشان‌دهنده عزم جدی حاکمیت برای حفظ سلامت جامعه‌اند.

سقط جنین، به‌ویژه در موارد غیرقانونی، یکی از دغدغه‌های مهم حوزه سلامت عمومی است. دولت با تمرکز بر آموزش‌های پیشگیرانه، مشاوره‌های قبل از ازدواج، و حمایت از مادران باردار، تلاش کرده است تا از بروز بارداری‌های ناخواسته و تصمیمات پرخطر جلوگیری کند. همچنین با تقویت نهادهای فرهنگی و دینی، زمینه‌ای برای گفت‌وگوی اخلاقی و انسانی درباره این موضوع فراهم شده است.

در حوزه خودکشی، دولت با توسعه خدمات روان‌درمانی رایگان، راه‌اندازی سامانه‌های مشاوره تلفنی، و آموزش مشاوران مدارس و دانشگاه‌ها، گام‌هایی در جهت کاهش بحران‌های روانی برداشته است. این اقدامات، اگر با حمایت رسانه‌ها، نهادهای مردمی و خانواده‌ها همراه شوند، می‌توانند نقش مؤثری در کاهش نرخ خودکشی ایفا کنند.

واقعیت این است که آسیب‌های اجتماعی، تنها با برخورد قضایی یا نگاه امنیتی قابل حل نیستند. آنچه امروز بیش از هر زمان دیگر نیاز داریم، هم‌افزایی میان دولت، مردم، نهادهای فرهنگی، رسانه‌ها و خانواده‌هاست. دولت به‌عنوان محور سیاست‌گذاری و اجرا، نقش بی‌بدیلی در هدایت جامعه به سوی سلامت دارد، اما موفقیت این مسیر در گرو مشارکت فعال مردم و نهادهای مدنی است.

با تقویت آموزش، افزایش امید اجتماعی، کاهش نابرابری‌ها، و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، می‌توان آینده‌ای ساخت که در آن اعتیاد، سقط جنین و خودکشی نه بحران، بلکه تجربه‌ای قابل پیشگیری و درمان باشند. دولت در این مسیر، نه تنها مسئول است، بلکه می‌تواند با تکیه بر سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی، جامعه‌ای سالم‌تر و پایدارتر بنا کند.