چرا در روز روشن در این مملکت شتر با بارش غیب می شود.

چرا در روز روشن در این مملکت شتر با بارش غیب می شود

بقلم محمدرضا رضایی

رسوایی فیش های حقوقی برخی از مدیران موضوع ساده ای نیست که بتوان به آسانی از کنار آن گذشت و قطعاً این دله دزدی ها ، پایگاه اجتماعی دولت آقای حسن روحانی را تحت تأثیر خود قرار می دهد و از طرفی این فیش ها یا بهتر بگویم این برداشت های خودسرانه و بی حساب و کتاب از بیت المال روح مردم را خراش داده است و مسافرت به بلاد اقتصاد مقاومتی که مد نظر حضرت آیت ا… خامنه ای می باشد با این پاچه ورمالان که همچون موریانه بجان اقتصاد مملکت افتاده اند امکان پذیر نیست .
مردم انقلابی ایران در همه اوضاع و احوال حتی در مسیرهای صعب العبور همواره یار و یاور مسئولین بوده اند و انتظار دارند که مسئولین متقابلا گشایشی در گره های اقتصادی مملکت ایجاد کنند.اما برخی از مدیران بدون ترس و لرز همچون جارو برقی به جان خزانه مملکت افتاده اند و به عبارتی خود را چنان وحشیانه به گلّه بیت المال زده اند که هیچ گرگی نزده است.وقتی یک مدیر ۱۴۰۰ برابر کارمند خود حقوق می گیرد جای تأمل و تأسف دارد، چرا چنین امکانی فراهم شده است!!؟؟
آیا وقت آن نرسیده، که قلم ها بر این مصیبت بگریند؟؟ آیا این مدیران تخم دو زرده می گذاشتند!؟؟
آیا این مدیران شق القمر کرده اند!؟؟ آیا این مدیران فیل هوا کرده اند!؟؟ و اگر احیانآ گلی به سر ملت زده اند کو آثارش؟؟
بدون شک اقتصاد لت و پار شده ی امروز ِ مملکت، گویای حضور مدیران خلاق نمی باشد.
وقتی صدام با ارتش کاملاً آماده خود از زمین، دریا و هوا به کشور عزیزمان حمله کرد مگر این مردم نبودند که مردانه، مرد میدان شدند و رؤیای تصرف سه روزه ایران را برایش یک جهنم واقعی کردند،
همین مردم در راهپیمایی روز قدس و یوم ا… ۲۲ بهمن و یا هر جای دیگر که نیاز به آنها احساس می شد قدحی سیر از شراب عرفان جهت خدمت به وطن نوشیدند و اخیراً هم از تهران تا دمشق را خط مقدم به عنوان مدافعان حرم انتخاب نموده اند، مدافعانی که با کمترین حقوق برای دفاع از حریم ِ یار در آن سوی مرزها خود را به سینه دشمن زده اند و شکر خدا زمین گیرش کرده اند، زمین گیرش کرده اند که نتواند به خاک و ناموس من و شما نگاه چپ بیندازد.جا دارد در این مقاله یادشان را گرامی بداریم.ای مردان بی ادعا ،سلام .ای مردانی که خانه وطن را ساختید و به خانه خود اندیشه نکردید، خدا قوت.ما خوب می دانیم که ورود به عرصه شما یعنی ورود به عالم قدسیان، قدسیانی که بدون وضو نمی توان نام آنها را برد. شما نیز مانند من می توانستید تحصیل و گرفتاری های کاذب را بهانه قرار دهید و از زیر بار دفاع از حریم امامت شانه خالی کنید .شما چون عنقا، آشیانه بر قلل رفیع عشق بنا نمودید ، دمتان گرم.
در مقابل ِ این بزرگواران، جماعتی سیر نشدنی در کسوت ِ مدیر، ولی بدون تدبیر آب بر آسیاب دشمن می ریزند و گره ای کور بر گره های اقتصادی مملکت می افزایند و خسارت هایی را به مملکت زده اند که فشار تحریم های بین المللی غلام است آنها را. زیرا دشمن از روبرو حمله می کند ولی این گرگ های میش نما در پستوی خانه خودمان هستند، خانه ای که خودمان برایشان ساختیم و الحق که این افراد، موش های خرابکاری هستند که در خانه با ما زندگی می کنند و برای حفظ گندم هایمان باید دفع شر موش کرد.
اول ای جان دفع شر موش کن
بعداز آن در جمع گندم کوش کن
حضرت آیت ا… خامنه ای بارها تأکید کرده اند که مشکل کار کجاست؟ کجای کار می لنگد؟
همانطوری که اطلاع دارید تمامی مدیران در ابتدا گزینش می شوند و در فیلتر ایمان، اخلاق و اعتقادات اسلامی نمره قبولی و تأیید صلاحیت میاورند و بعد از تأیید صلاحیت نیز نهادهایی مانند حراست، حفاظت، بازرسی و اطلاعات آنها را رصد می کنند پس سؤال اساسی من این است که با این همه نظارت و مراقبت چرا در این مملکت در روز روشن شتر را با بارش می بلعند؟؟!!
آیا احتمال دارد که بعضی ها همانند جماعت قانون گریز، فیلتر گریز شده اند!؟
بیایید یک بار ازخود بپرسیم که چرا اینقدر مفاسد اقتصادی در کشور ما موج می زند ولی در کشورهایی نظیر هند، ژاپن، آرژانتین ، برزیل، مالزی و … یک صدم مفاسد کشور ما دیده نمی شود؟
امیدوارم انتشار و رسوایی فیش ها ی نامتعارف در همین اندک مدیران خلاصه شود و خدا نکند که از میوه ها توتی رسیده باشد، این کارنامه دولت درمورد فیش های نامتعارف نمره قبولی نمی آورد و از طرفی اصولگرایان سعی دارند همه کاسه کوزه ها را بر سر دولت بشکنند.
بنا به فرض این فیش ها در زمان دولت پاک دستان، دولتی که منتسب به محمود احمدی نژاد بود صادرشده اند، حال سؤال اساسی من این است که آیا دولت تدبیر و امید بعد از سه سال سکانداری نمی بایست جلوگیر صدور این فیش ها باشد؟ و همانطور که می دانید مجلس شورای اسلامی با کمیسیون اصل نود توانا و قدرتمند می شود. کمیسیون اصل نود ، بررسی طرزکار قوای مجریه و قضائیه را بر عهده دارد. حال به نظر شما مجلساصولگرای نهم در این سه سال کجا بوده است؟ چرا نظارتی بر پرداخت ها نداشته است؟ چرا یکبار اعتراض نکرده اند؟ چرا نگفته اند که پرداخت ها بالا است ؟ باور بفرمایید که مجلسیان در خواب عمیقی بوده اند که از وجود دزدانی با چنین عظمت بی خبر مانده اند . سازمان بازرسی کل کشور نیز درگیر مسائل باندی شده و غافل از احوال مردمند.
مردم چگونه می توانند با این همه وقایع تلخ، شاد باشند؟
و امّا برخی اصولگرایان این روزها به حمایت از مردم رگ گردن خود را متورم کرده اند و زیر لب می غرّند و عامل فیش های نامتعارف را به غضب خداوند و نفرین ملائک می سپارند و هدف آنها از انتشار فیش ها به زمین زدن دولت روحانی می باشد. و این جار و جنجال ها یک بازی مقدماتی است برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶٫ آنها دلشان به حال مردم نمی سوزد بلکه می خواهند اسب قدرت را زین نمایند
و اگر انتخاباتی نبود به زخم دل مردم هم اشارتی نبود.
دست بر دل هر کس که زدم، رسوا بود کوه با آن عظمت، آنطرفش صحرا بود
اصولگرایان تصور می کنند که هر چه بلند تر فریاد بزنند و بیشتر خبرسازی کنند دولت تدبیر و امید را ناکارآمد تر جلوه می دهند. و احتمال نشستن همای سعادت در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بر شانه شان بیشتر می شود ولی باید بدانند که مردم تخریب را دوست ندارند و اگر فانوس به دست به دنبال انتشار فیش های حقوقی و تخریب رقیب هستند فراموش نکنند که امثال بابک زنجانی، پوستین دوز، خاوری و صد ها پاکدست دیگر در حاکمیت آنها ظهور کردند.
هر دم از این باغ بری می رسد
تازه تر از تازه تری می رسد
بارها شنیده اید که حضرت علی(ع) در کار شخصی شمع بیت المال را خاموش می کرد و یا در جایی دیگر، وقتی برادرش عقیل که کور مادر زاد بود و درخواست پول بیشتری از بیت المال نمود دست او را با آتش سوزاند، آیا ما که شیعه علی (ع) هستیم این قدر نسبت به بیت المال حساسیت داریم؟ باید به وجدان مان رجوع کنیم و بخواهیم کسانی را که دزدی های میلیاردی می کنند را به مردم معرفی کنیم و آنها را رو سیاه کنیم نه اینکه بگوییم شخصی به نام ( ج-م-ت) یا ( ر -ف –م).
حضرت علی وقتی متوجه می شود که والی کوفه سهم بیشتری از بیت المال برداشته است می گوید خدایا علی را ببخش که غیر عمد کوتاهی کرد و دستور می دهد که دستان والی را ببندند و بر عکس سوار الاغش نمایند و در شهر بگردند تا رسوای شهر شود.
یاد دارم که در دوران دفاع مقدس عده ای از همرزمانم نزد فرمانده رفتند و گفتند که از فیش ۱۶۰۰ تومانی ما، ما را ۶۰۰ تومان کافی است و بقیه اش را به نیازمندان بدهید. بنازم به این غیرت و مردانگی…
من کشاورز زاده ای قوام آبادی هستم که نه دنبال نامم و نه دنبال نان. و اگر سهراب سر سوزن ذوقی داشت هم ذوقی دارم هم نان. و از آنجایی که در کفشهای جناح راست و چپ ریگ بسیار دیده ام تصمیم ندارم با آنها وصلت کنم و قرار نیست تملقی کنم زیرا به این دنیا تعلقی ندارم و هرگز ظاهر فریبنده اش نمی تواند کلاه بر سرم بگذارد و چیزهایی را می نویسم که به نفع مردم باشد و اگر کسی خوشش نیامد اهمیت نمی دهم و در پایان برخورد با ویژه خوار استثناء بردار نیست، می خواهد مه آفرید خسروی باشد یا مدیر فلان بانک. فرق نمی کند.

— هفته نامه مهر آور رفسنجان .