ده درصد قلعه گنجی ها فقیر تر شدند/شعار اشتغالزایی بنیاد در قلعه گنج یک سراب است

به گزارش مکران به نقل از نمام، بنیاد مستضعفان(معین اقتصادی شهرستان قلعه گنج) با شعار محرومیت زدایی وارد این شهرستان شد؛ بارقه ای از امید و شادمانی را در دل های مردم رنج دیده از فقر و بدبختی ناشی از بی توجهی مسئولین در سال های گذشته بوجود آورد.

همه امیدوار بودند با سابقه و سرمایه ای که بنیاد در اختیار دارد اقتصاد این شهرستان به زودی شکوفا می شود، به طوری که نیاز نباشد شهروندان جویای کار این شهرستان جهت اشتغال به شهرهای اطراف و کشورهای همسایه مهاجرت کنند. اما دیری نپایید که این امید ها کم کم به یاس مبدل گشت. نه تنها اشتغالی ایجاد نشد و یا اگر هم کار تازه ای هم شکل گرفت نیروی کار آن هم از شهرهای شمالی استان به کار گرفته شد.

گاها هم تعدادی از نیروهای بومی استفاده شده بود که همه افرادی از طبقه بی درد اجتماع بودند که خود را همیشه از طبقه محروم دور نگه می دارند و بیشتر هم عامل محرومیت در این منطقه همین ملاکین بزرگ بوده اند.

البته نا گفته نماند طرح های صنعتی هم اجرا شد که گفتند هزینه آن را بنیاد داده است، اگر هزینه آن را بنیاد داده است پس این بدهی های کلان صنعتگران قلعه گنجی به بانک ها چیست که باید در اقساطی شش ساله پرداخت شود؟

در آینده این هم معضلی بزرگ می شود در حالی که بنیاد تبلیغ می کند اینجا کوره دهاتی بود که با آمدن ما چراغ توسعه و آبادانی آن روشن شد.اما واقعیت چیست آیا واقعیت غیر از این است که امروز نشریه محلی “آفاق جنوب”  از زبان مدیران این شهرستان با افتخار تیتر زده است”در سال نود و هفت، ۱۶۰۰ خانوار این شهرستان تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفته است”.  از اینکه چه تعداد تحت پوشش بهزیستی و سایر ارگان ها قرار گرفته است بگذریم. اما با همین آماری که به صورت رسمی اعلام شده است اگر حساب کنیم متوجه می شویم که در سال نود و هفت بیش از ۱۰ درصد خانواده های قلعه گنجی فقیرتر شده اند. و با همین وضعیت موجود اگر پیش برود در پنج سال آینده همه شهرستان مددجو خواهند شد و چشمشان به جیب دولت خواهد بود. براستی دولت چقدر بودجه در اختیار بنیاد برای اشتغالزایی در قلعه گنج قرار داده است، مگر قرار نبود ۳ هزار بز مورسیای اسپانیایی در اختیار طبقه محروم قرار گیرد؟

می گویند هر راس دام را باید ۳ میلیون تومان از ما خریداری کنید.!

مگر غیر از این بود که درآمد هتل کپری جهت اشتغال نیازمندان این شهرستان هزینه شود،

آیا مگر بز مورسیای اسپانیایی برای اشتغالزایی در قلعه گنج خریداری نشد؟

چرا امروز بعد از سه سال آن بزها که قرار بود ممر درآمد برای روستاییان بی کار و بی شغل شود امروز در دامداری های بنیاد شیرآن پنیری می شود که در مرکز فروخته می شود و ریالی عاید مردم شهرستان نمی شود؟

چرا بنیاد برای مردم روشن نمی کند که اینجا فقط یک پیمانکار است برای دولت، و بودجه آن را دولت از جیب مردم قلعه گنج می دهد؟

بنیاد می گوید بیمارستان را تجهیز و مدارس را آباد کردیم، اما نمی گوید سهم دولت از این فعالیت ها چقدر است. آیا براستی در اینجا اشتغالی شکل گرفته یا می گیرد؟ اگر اشتغالی ایجاد شده است اعلام شود چند نفر در این سال ها مشغول به کار و بیمه شغلی شده اند؟ چرا باید ۱۰ درصد مردم در سال ۹۷ به فقر مطلق برسند، آیا غیر از این بود که آن شعارهای داده شده باعث بیکاری و فقر شده است؟ امیدی که نا امید شده است و شغلی که دیگر نیست.

گفته می شد بیش از ۱۶هزار وام خرد روستایی در شهرستان پرداخت شده است،و آن ها را توانمند کردیم، نمی دانیم کدام روستا توانمند شده است که اثری از آن نیست و جز فقر چیزی نمی بینیم، آنچه یادمان هست و همگان دیده ایم در شهرستان فقط افتتاح تعویض روغنی خالی بود که تنها یک بنر داشت.

ای کاش به جای دروغ، آستین همت بالا بزنیم و با ترس از آخرت برای این مردم تا دیر نشده است کاری انجام دهیم؛ چون می ترسیم به امید رسیدن لباس گرم همگی در سرما نابود شوند.