تاراج سلامت: سایه سنگین سوء استفاده از قدرت در وزارت بهداشت و روسای بله قربان گو خوش نشین دانشگاه های کشور و سرنوشت مبهم عقد قرارداد با “آوای سلامت”

در سال‌های اخیر، موضوع “کوچک‌سازی دولت” و کاهش تصدی‌گری نهادهای دولتی به یکی از محورهای اصلی سیاست‌های اقتصادی کشور تبدیل شده است. با این حال، در برخی موارد، این سیاست‌ها به ابزاری برای سوء استفاده از قدرت و منافع شخصی تبدیل شده‌اند. یکی از نمونه‌های بارز این پدیده، شکل‌گیری و فعالیت شرکت‌های “آوای سلامت” وابسته به وزارت بهداشت است که در این مقاله به بررسی ابعاد مختلف آن و پیامدهای احتمالی انحلال این شرکت‌ها خواهیم پرداخت.

تاسیس و گسترش امپراتوری “آوای سلامت”:

به گزارش پایگاه خبری مکران؛ در سال ۱۳۹۴، در حالی که زمزمه‌های کاهش تصدی‌گری دولت در گوش‌ها می‌پیچید، مدیران وقت وزارت بهداشت با سوء استفاده از مقام و موقعیت شغلی خود، اقدام به تاسیس مجموعه‌ای از شرکت‌ها با پسوند “آوای سلامت” نمودند. این شرکت‌ها که ظاهراً با هدف ارائه خدمات بهداشتی و درمانی تاسیس شده بودند، به سرعت به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شدند که منافع بسیاری را به جیب مدیران وقت و فعلی وزارت بهداشت سرازیر می‌کرد. نکته قابل توجه این است که هیئت مدیره این شرکت‌ها را عمدتاً مدیران فعلی و قبلی وزارت بهداشت تشکیل می‌دهند، که این امر شائبه تعارض منافع و سوء استفاده از قدرت را به شدت تقویت می‌کند.

انحلال نیمه‌کاره و ابهامات باقی‌مانده:

در سال ۱۳۹۷، با آشکار شدن ابعاد مختلف فساد و سوء استفاده در شرکت‌های “آوای سلامت”، موضوع انحلال این شرکت‌ها به طور جدی مطرح شد. تا سال ۱۳۹۸، از میان ۶ شرکت “آوای سلامت”، ۴ شرکت منحل شدند، اما ۲ شرکت دیگر به بهانه وجود تعهدات مالی و قراردادهای پشت پرده با مدیران دانشگاه‌ها و وزارت بهداشت، از انحلال مصون ماندند. این امر نه تنها ابهامات بسیاری را در مورد ماهیت این تعهدات و قراردادها ایجاد کرده است، بلکه نشان می‌دهد که برخی افراد ذی‌نفوذ در تلاش هستند تا از انحلال کامل این شرکت‌ها جلوگیری کنند و به منافع خود ادامه دهند.

سرگردانی نیروهای شرکتی و آینده مبهم:

در حال حاضر، فضای رسانه‌ای کشور مملو از گمانه‌زنی‌ها در مورد انحلال قریب‌الوقوع “آوای سلامت” است. این موضوع نگرانی‌های بسیاری را در میان نیروهای شرکتی شاغل در این شرکت‌ها ایجاد کرده است. به ویژه، نیروهای شرکتی که در طرح قرارداد پنهانی و پشت پرده با دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر مشغول به کار هستند، بیش از سایرین نگران سرنوشت خود هستند. انحلال “آوای سلامت” می‌تواند منجر به بیکاری این نیروها و ایجاد مشکلات معیشتی برای آن‌ها شود. این در حالی است که مسئولان وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر هنوز هیچ پاسخ شفافی به نگرانی‌های این نیروها نداده‌اند.

نتیجه‌گیری:

شکل‌گیری و فعالیت شرکت‌های “آوای سلامت” نمونه‌ای بارز از سوء استفاده از قدرت و منافع شخصی در وزارت بهداشت است. انحلال نیمه‌کاره این شرکت‌ها و ابهامات باقی‌مانده در مورد تعهدات مالی و قراردادهای پشت پرده، نشان می‌دهد که مبارزه با فساد در این نهاد دولتی با چالش‌های جدی روبرو است. ضروری است که سازمان‌های نظارتی و قضایی کشور با جدیت بیشتری به این موضوع ورود کرده و ضمن بررسی دقیق ابعاد مختلف فساد در “آوای سلامت”، نسبت به تعیین تکلیف نیروهای شرکتی شاغل در این شرکت‌ها نیز اقدام کنند. در غیر این صورت، نه تنها اعتماد عمومی به نظام سلامت کشور خدشه‌دار خواهد شد، بلکه سرنوشت هزاران نیروی شرکتی نیز در هاله‌ای از ابهام باقی خواهد ماند.